venres, 11 de decembro de 2015

Tema 2 Actividade 9

ACTIVIDADE9.PDF

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE9.
Os conceptos están definidos nas páxinas 49 e 50 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

  • (0.75 puntos) Módems (ADSL,cable e USB). Busca unha imaxe de cada un na rede.
  • (0.75 puntos) Router. Busca unha imaxe na rede. 
  • (0.5 puntos) Dispositivo PLC. Busca unha imaxe na rede. 
  • (1 punto) Cableado de rede. Busca imaxes na rede onde aparezan os conectores RJ45 e ST e cables de par trenzado apantallado e fibra óptica. Nestes últimos deben estar indicadas as suas partes.

 MÓDEMS

Modem ADSL: Utiliza o hilo de cobre dunha liña telefónica para a transmisión de datos a alta velocidade. Esta tecnoloa denominase asimétrica debido a que a capacidade de descarga (dende a rede ata o usuario) e a capacidade de subida de datos( en sentido inverso) non coinciden. A tecnoloxía que se emplea ADSL2, ADSL+2  ou VDSL, proporciona gran ancho de banda que permite integrar na mesma voz datos video y television de alta calidade por lo que é das máis utilizadas.
 Cable módem:  Deseñado para modular o sinal de datos sobre unha infraestrutura de conexión por cable. utilizase xeralmente para acceder a servizos de televisión por cable que adicionalmente proporcionan aceso a Internet de banda ancha.
Módem USB: utiliza a banda ancha para obter internet en calquera lugar e momento sempre que se dispoña de cobertura. Ofrece diferentes velocidades en función do tipo de conexión GPRS, 3G ou 4G. Os teléfonos intelixentes pódense configurar como módem no que conectar outros dispositivos inalambricamente
 

ROUTER

 Un router é un dispositivo que permite interconectar diferentes redes informáticas, seleccionando a ruta de comunicación máis adecuada para o envío de datos, A maioría de routers tamen inclúen un módem coa tecnoloxía adecuada para a conexión a Internet.

  DISPOSITIVO PLC

A tecnoloxía PLC (Power Line Communications) utiliza a liña eléctrica convencional para a transmision de datos. Os dispositivos PLC teñen unha función similar a de un módemaunque neste caso utilizan a rede eléctrica para a transmisión de datos. O seu uso Permite entre outras cousas o aceso a Internet mediante banda ancha, a transmisión de video a alta definicion e o uso de tecnoloxía IP.

 CABLEADO DE REDE

 O cable e un dos medios

xoves, 3 de decembro de 2015

Tema 2 Actividade 7




ACTIVIDADE7.PDF


Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE7.
Os conceptos están definidos nas páxinas 44 e 45 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:
Disco duro. Busca imaxe ou imaxes na rede onde apareza a estrutura dun disco magnético de xeito similar á figura 27 da páxina 44 do libro.
Memorias Flash
. Busca 2 imaxes na rede (USB e tarxeta de memoria).
Unidade de estado Sólido
. Busca unha imaxe na rede.

DISCOS DUROS

Un disco duro é un dispositivo magnético utilizado para almacenar gran cantidade de información. Componse de varios pratos, apilados nun mesmo eixe que xira a gran velocidade dentro de unha caixa metálica sellada. entre os pratos están situadas as cabezas das lectura-escritura que leen e escriben nas dúas caras de cada disco.
Dependendo da tecnoloxía utilizada para a transferencia de datos, os discos duros poden ser de varios tipos: IDE, SCSI, SATA, SAS, etc. O seu tamaño aumentou vertixinosamente, pasado do primeiro disco de 5MB, que pesaba unha tonelada a os discos actuais de varios TB e do tamaño dun telefono móbil.

ESTRUTURA DE UN DISCO MAGNÉTICO

-Caras: Superficies superior e inferior de cada disco.
-Sectores: Divisións que se fan en cada pista.
-Cilindros: Conxunto de pistas que están alienadas verticalmente en todas las caras. Neste concepto se utiliza en los discos duros posto que en eles hai varios pratos con pistas en ambas caras.


MEMORIAS FLASH

A memoria flash é un sistema de almacenamento estático que non necesita corrente para manter gardados os datos. funciona mediante impulsos eléctricos e alcanza velocidades de funcionamento moi superiores a u outros dispositivos porque permiten ler e escribir datos de forma simultánea.
Convertéronse nun soporte de uso habitual para almacenar e transportar información xa que, nas súas características destacan a súa grande capacidade, as súas pequenas dimensións, o seu prezo adquirible, a súa resistencia, a posibilidade de usala en dispositivos de diferente tipo e a súa facilidade de emprego. Iso di a vida de unha memoria flash non é indefinida: cífranse entre cen mil e un millón as veces que se pode gravar información nelas.

Os tipos de memoria flash mais empregados son:

Memorias USB: Pequenos dispositivos cun chip de memoria flash. Conéctanse ao ordenador a través dun porto USB en quente, é dicir, inda que este acendido. Xeralmente, non hai que instalar ningún software nin driver para utilizalas , xa que o sistema operativo as recoñece automaticamente.













Tarxetas de memoria: Son soportes de almacenamento utilizados habitualmente en cámaras dixitais e móbiles, polo que soen ser conectadas ao ordenador a través de un lector de tarxetas de memoria para transferir a súa información. Existen multitude de tipos e formatos en función do fabricante; algúns dos máis comúns son SD, MiniSD, MicroSD, NanoSD, Compact Flash, Memory Stick, xD MMC, etc.


UNIDADE DE ESTADO SÓLIDO


Unha unidade de estado sólido ou SSD (Solid State Drive) é un dispositivo de almacenamento secundario de gran capacidade e alta velocidade. ten o mesmo uso que os discos duros pero non está integrado por discos mecánicos, senón por memorias de circuítos integrados para almacenar a información utilizando tecnoloxías como a memoria flash, memoria SDRAM, etc. Ao non ter pezas móbiles, a unidade de estado sólido reduce drasticamente o tempo de búsqueda e e latencia polo que converteuse nunha alternativa mellor cos discos duros.
Las SSD fan uso da mesma interface que os discos duros e, polo tanto son facilmente intercambiables sen ter que recorrir a adaptadores ou tarxetas de expansión para contabilizalas co equipo.

Ao ser inmunes as vibracións externas, son especialmente aptas para vehículos ordenadores portátiles e outros dispositivos móbiles.

venres, 13 de novembro de 2015

Tema 2 Hadware

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 30 e 31 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:
  •     Hardware e Software. 
  •     Definición da Arquitectura Von Neuman cunha imaxe ou esquema representativo.

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 34 e 35 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:
  • Placa Base. Busca imaxe na rede dunha placa base onde aparezan identificados os seus zócalos localizando onde se conectan os distintos compoñentes.
  • Chipset.
  • Microprocesador. Busca imaxe na rede. 
Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 38 e 39 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:
  • Portos de Comunicación. Busca imaxe ou imaxes na rede onde aparezan identificados, como mínimo, os portos da figura 15 da páxina 38 do libro.
  • Tarxetas de expansión. Busca imaxes na rede onde aparezan identificadas tarxeta de son e tarxeta gráfica cos seus conectores.
 

xoves, 5 de novembro de 2015

Tema 1 Sociedade do Coñecemento: INTELIXENCIA ARTIFICIAL

Tema 1. Sociedade do Coñecemento. Intelixencia Artificial


Nesta ligazón atoparás un documento elaborada pola Universidade de Valencia. A información que necesitas está nas 6 primeiras páxinas do documento.
Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome de Tema 1 Sociedade do Coñecemento: INTELIXENCIA ARTIFICIAL 

  • Definición de Intelixencia Artificial explicando para qué serven as súas técnicas e metodoloxías. 
A Intelixencia Artificial hai que enmarcala nun contexto evolutivo xa que está á vangarda das investigacións en informática e continuamente ábrense novas vías de investigación. En consecuencia non existe unha única definición de Intelixencia Artificial senón que esta depende da perspectiva desde a cal se tente realizar:

1. Desde a perspectiva de Intelixencia (Brown, 1997: 1): intelixencia artificial trata de construír máquinas intelixentes que actúen como nós esperamos que a xente actúe.

2. Desde a perspectiva da investigación (Brown, 1997:2): a intelixencia artificial estuda como lograr que as máquinas realicen tarefas que, polo momento, son realizadas mellor polos seres humanos.

  • Obxectivos básicos.
A Intelixencia Artificial é unha rama da Informática, xurdida ao redor dos anos cincuenta, que persegue á vez dous obxectivos básicos:

1.- Estudar o comportamento intelixente dos seres humanos, incluíndo tanto o aspecto cognoscitivo como o perceptual, co fin de simulalo nun computador.

2.- Facer máquinas intelixentes e programas capaces de imitar o comportamento humano intelixente, é dicir que poidan realizar as operacións humanas de ver, oir, falar, razoar, xulgar, comprender, aprender da experiencia e comunicarse como o fan as persoas humanas.
  • Definición de Sistemas de Procesamento de linguaxe natural. 
 Os sistemas de procesamento da linguaxe natural son sistemas de sistemas cuxo obxectivo é o tratamento automático da información lingüística, é dicir, trátase de sistemas nos que o usuario introduce os datos no computador utilizando o mesmo linguaxe que utiliza para comunicarse con outras persoas, o computador codifica esa información en linguaxe de máquina para podela procesar e, unha vez procesada, xerar a saída adecuada en linguaxe natural.
  • Definición de Recoñecemento de Visión. 
Os sistemas de recoñecemento da visión son programas de computador que realizan tarefas de tratamento de imaxes, para manipulalas, realizar traballos de creatividade, publicidade, edición, controlar procesos industriais, de seguridade, etc., mediante a incorporación da capacidade visual a un computador para que sexa capaz de identificar o que ve. O seu estudo céntrase principalmente no desenvolvemento de sensores capaces de observar a contorna e de poder transmitir o  que observan a un robot, co fin de que este retroaliméntese continuamente, en tempo real, e poida cambiar as operacións que realiza en función dos cambios na contorna.
  • Definición de Sistemas Baseados no Coñecemento e Sistemas Expertos. 
Os sistemas baseados no coñecemento son programas informáticos que conteñen o coñecemento dun dominio específico dunha forma explícita e separado do resto do sistema, é dicir, existe unha clara separación entre os  coñecementos que posúe o sistema sobre o dominio e os mecanismos de explotación que utiliza o sistema para chegar a establecer as súas conclusións. Cando o coñecemento que contén o sistema baseado no coñecemento é proporcionado por persoas expertas no dominio, nos atopamos ante os sistemas expertos. Os sistemas expertos son programas que imitan o proceso de razoamento dos expertos humanos e proporcionan marcos de decisión co  tipo de consello similares aos que se recibirían dun experto humano.
  • Definición de Redes Neuronais. 
 A redes neuronais son sistemas simulan o proceso de recoñecemento do cerebro humano e do mesmo xeito que as neuronas biolóxicas, estes sistemas están deseñados para aprender da observación e a repetición. As redes neuronais tratan de resolver de forma eficiente problemas nos cales a información é difusa, incerta, contraditoria ou errónea. En consecuencia como os problemas susceptibles de ser resoltos mediante a metodoloxía das redes neuronais son: problemas de optimización, problemas de recoñecemento e problemas de xeneralización.


  • Definición de Sistemas Inductivos.
 Os sistemas inductivos xeran unha árbore de decisión a partir dun conxunto de exemplos que constitúen o conxunto de adestramento. É dicir, se trata de sistemas que parten dun conxunto de exemplos segundo un atributo, e van seleccionando ata que todos os exemplos do subconxunto elixido pertenzan a unha mesma clase conduzan a un mesmo resultado. Estes sistemas son útiles en aplicacións simples onde o conxunto de adestramento é relativamente completo e exacto, coñécense todos os datos e as súas solucións.Dentro do conxunto de sistemas inductivos cabe destacar os sistemas de razoamento baseado en casos (RBC) que recuperan a experiencia relevante(feitos e solucións históricos) anterior, da que se dispón, para solucionar novos problemas que presentan características similares. O proceso que seguen é o seguinte: en primeiro lugar indícanse as características do problema ar esolver; a partir delas o sistema realiza unha procura na base de casos que posúe ata atopar casos similares ao presentado; posteriormente, a solucióndos casos atopados adáptanse ao problema exposto e na medida en que dita solución sexa aceptada polo usuario, engadirase á base de casos, para poder ser examinado cando se expoña un novo problema ao sistema.Os sistemas RBC son adecuados para aqueles problemas que secaracterizan por: existir moita experiencia, a experiencia no dominio évaliosa e difícil de adquirir, o coñecemento pode ser capturado a través decasos, a creatividade e sentido común son partes do proceso de resolución doproblema e o coñecemento é difícil de representar mediante regras.


mércores, 4 de novembro de 2015

Tema 1 Sociedade Do Coñecemento: ROBÓTICA

Nesta ligazón atoparás a unha unidade didáctica elaborada polo profesor José Antonio Chaves.
Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome de Tema 1 Sociedade do Coñecemento: ROBOTICA.

  • Definición completa de Robot e Robótica. Explica os termos reprogramable e multifuncional aplicados a un robot.
  • Características dos robots. 
  • Tipos de robots según o sistema de coordenadas. Captura de pantalla os debuxos de sistemas de coordenadas e os pegas en Open Office Draw, os recortas e engades os textos correspondentes co cadro de textos que aparece no cadro de ferramentas da parte inferior da pantalla. Unha vez rematado exportas o arquivo en formato .PNG e o insertas como imaxe no teu blog
  • Tipos de sensores empregados nos robots. En cada apartado inclue unha imaxe.
  • Clasificación xeral. En cada apartado inclue unha imaxe.
 Definición completa de Robot e Robótica. Explica os termos reprogramable e multifuncional aplicados a un robot. 

En 1979, o Robot Institute of America define a un robot como: 'Un manipulador reprogramable e multifuncional deseñado para trasladar materiais, pezas, ferramentas ou aparellos específicos a través dunha serie de movementos programados para levar a cabo unha variedade de tarefas'. Os robots son capaces de realizar tarefas repetitivas de formamáis rápida, barata e precisa que os seres humanos. Dise que un robot ten intelixencia artificial (I.A.) debido a que ten a capacidade de obter información da súa contorna e en
función desta actuar. Considérase a un robot como un axente autónomo intelixente cando cumpre os seguintes requisitos:
- Autonomía: O sistema de navegación reside na propia máquina, que debe operar sen conexión física a equipos externos.

- Intelixencia: O robot posúe capacidade de razoar ata o punto de ser capaz de tomar as súas propias decisións e de seleccionar, fusionar e integrar as medidas dos seus sensores.

Características dos robots.

Os robots poden ser de diferentes deseños do mesmo xeito que programas, todo depende da función que vaian realizar. O que se se coñece son as diferentes características que poden posuír, entre estas atopamos:

- A precisión que teñen á hora de realizar unha acción ou movemento.

- A capacidade de carga, en quilogramos que o robot pode manexar.

- O grao de liberdade que teñen cos seus movementos. Adoita coincidir co non de articulacións que ten o robot.

- O sistema de coordenadas que especifica a que direccións se realizasen as súas movementos e posicións. Estas poden ser coordenadas cartesianas (x,e,z), cilíndricas, etc.
 


Sensores:
- Sensores de temperatura:Un exemplo son os termistores: trátase de resistencias cuxo valor ascende con a temperatura (termistor PTC) ou ben diminúe coa temperatura (termistor NTC). Por tanto, depende da temperatura que o termistor permita ou non o paso da corrente polo circuíto de control do sistema.
 
- Sensores de posición: Entre outros temos:

- Finais de carreira: Trátase dun interruptor que consta dunha pequena peza móbil e dunha peza fixa que se chama NA, normalmente aberto, ou NC, normalmente pechado.

-Magnéticos: Detectan os campos magnéticos que provocan os imáns ou as correntes eléctricas. O principal é o chamado interruptor Reed; consiste nun par de láminas metálicas de materiais ferromagnéticos metidas no interior dunha cápsula que se atraen en presenza dun campo magnético, pechando o circuíto. O interruptor Reed pode substituír aos finais de carreira para detectar a posición dun elemento móbil, coa vantaxe de que non necesita ser empuxado fisicamente polo devandito elemento senón que pode detectar a proximidade sen contacto directo.

-Ópticos: Detectan a presenza dunha persoa ou dun obxecto que nterrumpen o feixe de luz que lle chega ao sensor.Os principais sensores ópticos son as fotorresistencias, as LDR.

- Sensores de humidade:
Baséanse en que a auga non é un material illante como o aire senón que ten unhacondutividade eléctrica. Por tanto un par de cables eléctricos espidos (sen cinta illante recubríndoos) van conducir unha pequena cantidade de corrente se o ambiente é húmido; se colocamos un transistor en zona activa que amplifique esta corrente temos un detector de humidade.
- Sensores de son

Mediante un difragma que ao moverse polas ondas sonoras, despraza a placa dun condensador facendo variar a súa capacidade.
Clasificacion de Robots
Androides:Os androides son dispositivos que se parecen e actúan como seres humanos. Os robots de hoxe en día veñen en todas as formas e tamaños, pero fóra dos robots que aparecen nas feiras e espectáculos, non se parecen ás persoas e por tanto non son androides. Actualmente, os androides reais só existen na imaxinación e nas películas de ficción.
Móbiles:

Os robots móbiles están provistos de patas, rodas ou orugas que os capacitan para desprazarse de acordo á súa programación. Elaboran a información que reciben a través de os seus propios sistemas de sensores e empréganse en determinado tipo de instalacións industriais, sobre todo para o transporte de mercadorías en cadeas de produción e almacéns. Tamén se utilizan robots deste tipo para a investigación en lugares de difícil acceso ou moi distantes, como é o caso da exploración espacial e das investigacións ou rescates submarinos.
Industriais:

os robots industriais son dispositivos mecánicos e electrónicos destinados a realizar de forma automática (sen a intervención humana) determinados procesos de fabricación ou manipulación. Os robots industriais, na actualidade, son con moito os máis frecuentemente atopados. Xapón e Estados Unidos lideran a fabricación e consumo de robots industriais sendo Xapón o número uno.Os robots industriais xorden pola necesidade de:
- Fabricar produtos de maneira económica.
- Que os produtos sexan de calidade.
- Que dun mesmo produto póidanse elixir moitas opcións.

Como exemplo, pensa nun automóbil, dun mesmo modelo, podes elixir, a cor, o número de portas, o tipo de lamias, con ou sen alerón e todas as opcións de acabado interior. Unha fábrica de coches, que constrúe cada día uns mil coches, cada un cos seus distintas opcións, necesita utilizar robots para que estes coches podámolos comprar a un prezo alcanzable e teñamos garantía do seu funcionamento.
Robots para próteses médicas:

Son as próteses robóticas e os recentes robots de asistencia en quirófano (como o robot cirurxián Dá Vinci)

xoves, 29 de outubro de 2015

Tema 1ª Sociedade do Coñecemento: Nanotecnoloxia

Tema 1.Sociedade do Coñecemento. Nanotecnoloxía

Nesta ligazón atoparás un documento elaborada pola Universidade de Oviedo. A información que necesitas está nas 9 primeiras páxinas do documento.

Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome de Tema 1 Sociedade do Coñecemento: NANOTECNOLOXÍA

  • Definición de Nanotecnoloxía, incluindo a definición de nanómetro.
  • Nanoelectrónica: a qué dará lugar? Relación coa tecnoloxía Informática.
  • Nanobiotecnoloxía: qué disciplinas combina? Aplicacións en Medicina.
  • Aplicacións á producción e almacenamento de enerxía.
  • Avances en Ciencias de Materiais.
  • Fabricación a nivel nanométrico.
  • Beneficios para a investigación sobre alimentos, auga e medio ambiente.
  • Contribución á seguridade.
  • Exemplos de produtos comercializados actualmente desenrolados a través de nanotecnoloxías.
-Definición de Nanotecnoloxía, incluindo a definición de nanómetro.
A nanotecnoloxía non é unha tecnoloxía específica; nin sequera un grupo de tecnoloxías ben definidas. A nanotecnoloxía é máis ben un campo moi amplo e heteroxéneo da tecnoloxía no que se deseñan, caracterizan, producen e aplican estruturas, compoñentes e sistemas mantendo un control sobre o tamaño e a forma dos seus elementos constituíntes (átomos, moléculas ó macromoléculas) a nivel da escala dos nanómetros, de tal maneira que ditas estruturas, compoñentes ou sistemas posúen polo menos unha propiedade característica nova ou mellorada debido ao pequeno tamaño dos seus constituíntes.
Un nanómetro é a millonésima parte dun milímetro.

-Nanoelectrónica
Desta maneira, a nanoelectrónica dará lugar a sistemasde almacenamento de datos de moi alta densidade de rexistro (por exemplo, 1 Terabit/polgada2) e as novas tecnoloxías de visualización a base de plásticos flexibles. A longo prazo, o desenvolvemento da nanoelectrónica molecular ou biomolecular, a espintrónica e a informática cuántica abrirán novos horizontes á tecnoloxía informática. A nanoelectrónica estará na orixe dunha nova xeración de computadores, teléfonos, automóbiles, electrodomésticos e calquera sistema de automatización necesario en calquera equipo de aplicación industrial ou doméstico.


-Nanobiotecnoloxía
No caso da nanobiotecnoloxía, está a combinarse a enxeñería a nivel molecular coa bioloxía,ben manipulando directamente sistemas vivos, ou creando biochips como os que xa se están producindo na actualidade inspirados en materiais biolóxicos. Nun futuro próximo, a nanobiotecnología proveranos con novas innovacións extraordinarias no campo do medicamento por exemplo, con Aplicacións industriais da nanotecnoloxíanovos sistemas de diagnóstico miniaturizados que poderían implantarse e utilizarse na detección precoz de enfermedades, recubrimientos e nanocompuestos desenvolvidos mediante o recurso ás nanotecnoloxías, non exclusivamente en a súa produción senón nos conceptos de deseño dos materialles constituíntes, que mellorarán a bioactividad e biocompatibilidad dos implantes, novas matrices soporte capaces de auto estruturarse que están a facilitar o desenvolvemento de unha nova xeración de materiais no ámbito da ingeniería de tecidos e dos materiais biomiméticos, abrindo a posibilidade, a longo prazo, de conseguir a síntese de órganos de substitución. Están a desenvolverse novos sistemas de administración dirixida de medicamentos e recentemente conseguiuse levar e introducir nanopartículas ao interior de células cancerosas para o seu tratamento, por exemplo, mediante calor. 

-Produción e almacenamento de enerxía
Tamén o campo da produción e almacenamento de enerxía poderá beneficiarse, por exemplo, de os novos desenvolvementos en pilas de combustible ou sólidos lixeiros nanoestructurados que teñen o potencial para un almacenamento eficaz do hidróxeno. Están a desenvolverse tamén células solares fotovoltaicas efi caces e de baixo custo (por exemplo a «pintura solar»). Os avances no campo das nanotecnoloxías tamén permitirán aforros enerxéticos a través dunha mellora dos illamentos, do transporte e dunha iluminación máis eficaz. 

-Avances de ciencia de materiais
Os avances da ciencia dos materiais mediante o recurso ás nanotecnoloxías son de gran alcance e o seu impacto deixarase sentir en case todos os sectores. As nanopartículas xa se empregan para reforzar materiais ou funcionalizar cosméticos. Recórrese ao uso de nanoestructuras superfi ciales para conseguir superfi cies resistentes ao relado, hidrófugas, limpas ou estériles. O enxerto selectivo de moléculas orgánicas a través da nanoestructuración superfi cial permitirá avanzar na fabricación de biosensores e de dispositivos electrónicos moleculares. Así mesmo, pódense mellorar e facer avan-
tsar enormemente os rendementos dos materiais en condicións extremas, coas consecuentes aplicacións nos sectores espacial e aeronáutico. 


- Fabrivcacion a nivel nanométrico
A fabricación a nivel nanométrico esixe un novo enfoque interdisciplinar tanto na investigación como nos procesos de fabricación. Conceptualmente considéranse dúas vías de traballo: a primeira consiste na miniaturización dos microsistemas denominado enfoque «de arriba abaixo» ou «top-down» e a segunda, en imitar a natureza mediante o desenvolvemento de estruturas a partir dos niveis atómico e molecular denominado enfoque «de abaixo arriba» ou «bottom-up». O primeiro podería describirse como un proceso de ensamblaxe, o segundo como un proceso de síntese. O enfoque de abaixo a arriba atópase en fase inicial de desenvolvemento, pero o seu impacto potencial é de gran alcance e podería alterar as rutas actuais de produción. 

-Investigacion sobre alimentos auga e medio ambiente
A investigación sobre os alimentos, a auga e o medio ambiente tamén pode beneficiarse das nanotecnoloxías con, por exemplo, o desenvolvemento de instrumentos para detectar e neutralizar a presencia de microorganismos ou praguicidas. Mediante novas técnicas de nanoetiquetado miniaturizado po-
dría realizarse o seguimento desde orixe dos alimentos importados. O desenvolvemento de métodos de recuperación baseados no uso de nanotecnoloxías (por exemplo, técnicas foto-catalíticas) permiten paliar e limpar o efecto da contaminación e outros danos ambientais (por exemplo, contaminación por petróleo da auga ou do chan).


-Contribución a Seguridade
A contribución á seguridade poderá realizarse a través de, por exemplo, novos sistemas de detección de alta especificidad de alerta precoz ante axentes químicos ou biolóxicos, sensibles ata o nivel molecular. O nanoetiquetado dos billetes de banco podería contribuír á protección da propiedade. Tamén está en marcha o desenvolvemento de novas técnicas criptográficas para a comunicación de datos.


-Productos comercializados
Xa se comercializaron varios produtos desenvolvidos a través das nanotecnoloxías. Trátase de produtos sanitarios (vendaxes, válvulas cardíacas, etc.), compoñentes electrónicos, pintura resistente ao relado, equipos deportivos, teas antiarrugas e antimanchas e lociones solares. Os analistas cifran o mercado deste tipo de produtos na actualidade en aproximadamente 2.500 millóns de euros, pero opinan que ascenderá por centos de miles de millóns de euros para o ano 2010 e a un billón despois desa data.

venres, 16 de outubro de 2015

Tema 1 Sociedade Do Coñecemento: DOMÓTICA

Nesta ligazón atoparás a Guía Técnica BT51, elaborada polo Ministerio de Industria, para as instalacións de sistemas de automatización, xestión técnica da enerxía e seguridade para vivendas e edificios.
Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome de Tema 1 Sociedade do Coñecemento: DOMOTICA.

  • Campo de aplicación.
  • Fines principais dos sistemas domóticos.
  • Define os 3 sistemas denominados como domóticos.
  • Pon exemplos de nodo, actuadores e dispositivos de entrada.
  • Fai a táboa cos dispositivos dunha vivenda con grao de automatización normal, indicando funcionalidade e aplicación de cada un.
Dómotica
1. Obxecto e campo de aplicación
Esta Instrución establece os requisitos específicos da instalación dos sistemas de automatización, xestión técnica da enerxía e seguridade para vivendas e edificios, tamén coñecidos como sistemas domóticos.
O campo de aplicación comprende as instalacións daqueles sistemas que realizan unha función de automatización para diversos fins, como xestión da enerxía, control e accionamiento de receptores de forma centralizada ou remota, sistemas de emerxencia e seguridade en edificios, entre outros, con excepción daqueles sistemas independentes e instalados como tales, que poidan ser considerados no seu conxunto como aparellos, por exemplo, os sistemas automáticos de elevación de portas, persianas, toldos, peches comerciais, sistemas de regulación de climatización, redes privadas independentes para transmisión de datos exclusivamente e outros aparellos, que teñen requisitos específicos recollidos nas Directivas europeas aplicables conforme ao establecido no artigo 6 do Regulamento Electrotécnico para Baixa Tensión.


 2.Fines principais dos sistemas dómoticos:
Os sistemas domóticos realizan o control integrado de múltiples elementos dunha instalacióncos fins principais de: 
- Aumentar o confort, mediante a automatización de elementos da instalación.

- A xestión técnica do a enerxía, por exemplo para o aforro ou a eficiencia enerxética.

- Garantir a seguridade das persoas, os animais e os bens.

- Permitir a comunicación do sistema con redes de telecomunicación externas. 

3. Define os 3 sistemas denominados como domóticos 
 3.1. Sistemas de automatización que controlan aparellos ou sistemas tales como iluminación, climatización, persianas e toldos, sistemas de rega, control de electrodomésticos, etc. Un sistema que controla a climatización, a apertura de persianas, a iluminación do local e a rega do xardín, que teña en conta as condicións meteorolóxicas presentes ou as súas previsións, mediante unha lóxica, considérase que é un sistema domótico, xa que recibe información de diferentes entradas, procésaa e decide o tipo de actuación sobre cada elemento controlado.
Un reloxo-programador simple de aceso/apagado ou similar non se considera un sistema domótico en si mesmo xa que, aínda que emita unha orde de aceso ou apagado, non recibe información externa nin procesa ningunha información. Con todo, se o reloxo programador esta integrado nun sistema como o descrito no parágrafo anterior, se considera parte do sistema domótico. 

3. 2. Sistemas de xestión da enerxía que controlan ou secuencian o aceso de varios electrodomésticos, con obxecto de realizar un uso máis racional da enerxía, limitando a potencia máxima demandada ou adaptando o consumo a horarios nos que o prezo de a enerxía é menor.
Cando unha iluminación conta unicamente cun sensor de presenza para evitar que a luz permaneza acesa sen ocupación do local, non se considerará un sistema domótico en si mesmo, pero se estivese integrado nun sistema máis complexo debería considerarse como parte do sistema domótico.

3.3. Sistemas de seguridade que sirvan para a detección de intrusos, incendios, fugas deauga ou gas, disparos de proteccións eléctricas e xestión da súa reenganche, recibindo información dos distintos subsistemas e executando ordenes de aviso, corte de subministración, previamente establecidas. Os diferentes subsistemas (central de detección de incendios, central antirrobo, etc.) ademais deberán cumprir as prescricións regulamentarias propias que lle sexan de aplicación individual

4. Pon exemplos de nodo actuadores e dispositivos de entrada.
O nodo sería un computador ou un autómata que reciba sinais de sensores de temperatura, humidade, luz, etc. e procese ditas sinais para dar ordes aos sistemas que actúan sobre a climatización, a iluminación, as persianas ou o sistema de rega. Así mesmo, podería estar conectada á rede de tecnoloxías da información (RTI) para recibir información das previsións meteorolóxicas.

- Os actuadores serían o contactor que alimenta os motores das persianas, a electroválvula do sistema de rega ou un regulador de intensidade de luz.

- Os dispositivos de entrada serían os medidores de temperatura ou humidade, as células fotoeléctricas, etc. que envían información ao nodo. 

venres, 2 de outubro de 2015

Tema 1 sociedade do coñecemento

Crea unha táboa de 5x2. Na columna da esquerda irán os textos correspondentes os conceptos indicados mais abaixo (aprox 12 liñas en tamaño de letra 12). Na columna da dereita irán imaxes relacionadas descargadas de Internet nun tamaño proporcionado ó texto (o mesmo tamaño para todas as imaxes). Os conceptos (están definidos na pax 11 do libro e se trata de engadir información ata completar as 12 liñas necesarias) son os seguintes:
  •     Sociedade de información. 
  •     Sociedade do coñecemento.
  •     Brecha dixital.
  •     Alfabetización dixital.
  •     Adición as novas tecnoloxías
  •  

ACTIVIDADE2. pdf
Táboa en formato libre que incluia todos os conceptos da táboa 1 da páxina 13 do libro e unha imaxe de cada un deles. Os textos deben ser o do libro (non é necesario engadir nada).

xoves, 24 de setembro de 2015

A miña música preferida

O meu grupo de música preferido é un grupo de rock chamado Mägo De Oz.
É un grupo de Folk Metal español e foi creada no ano 1989 polo batería Txus di Felliato. O Grupo fundouse en Madrid e dende ese tempo inumerosos músicos pasaron por este grupo.
Mägo de Oz na súa música combina o rock coa musica celta utilizando por exemplo violíns eléctricos clarinete e outros instrumentos pouco convencionais.
Hoxe en día son unha das bandas de metal máis importantes de España  e a maioría do seu éxito débenllo a un dos discos mais recente que sacaron chamalo La Leyenda De La Mancha que saliu as vendas en 1998 e inclúe cancións como  Fiesta Pagana o Molinos De Viento.
Aproximadamente agora a banda ten 13  álbums sacando o primeiro en 1994 é o último en 2015.